Geboren in een 'Legergezin' wist ik niet dat ik een 'Nieuwetijdskind' was. Ik dank mijn familie nu voor hun soort van 'afwijzing' van mijn aanwezigheid.
Nu ben ik dankbaar een nieuwe richting in te kunnen slaan in 2020 met alle inzicht en wijsheid opgehaald uit mijn reeds 55 levensjaren.
Wees geen vreemde van jezelf en gun je een Nieuw Leven!
https://dewenteltrap.nl/nieuwetijdskinderen/
Wat is een nieuwetijdskind of Volwassene?
Een nieuwetijdskind is heldervoelend, empathisch en telepathisch. Nieuwetijdskinderen pikken gemakkelijk gevoelens op van anderen. De grens tussen de zintuiglijk waarneembare wereld en de ‘onzichtbare’ wereld van gevoelens, stemmingen en energieën is heel vloeiend voor hen. Ze nemen “de binnenkant” makkelijker waar en laten zich niet misleiden door uiterlijk gedrag dat niet strookt met wat er zich innerlijk afspeelt. Hun intuïtieve waarneming is trefzeker.
Nieuwetijdskinderen zijn vredestichters: ze voelen de impuls om tegengestelde belangen te willen verzoenen, harmonie te creëren en conflicten bij te leggen. Tezamen met hun intuïtieve vermogens leidt dit er vaak toe dat deze kinderen vroeg oud en volwassen zijn: ze begrijpen hun ouders soms beter dan deze zichzelf of elkaar begrijpen en ze proberen hen vaak te helpen of een brug te slaan tussen beiden. Ze worden in hun gevoel ‘de ouder van hun ouders’ en kunnen gaan zich identificeren met deze helpende, therapeutische rol. Een deel van hun onbevangen kind-zijn kan daarmee verloren gaan.
Een nieuwetijdskind is idealistisch. Nieuwetijdskinderen zijn spiritueel, diepzinnig en fantasierijk. Ze worden geïnspireerd door idealen als gelijkheid, broederschap en respect voor de natuur. In hun aura zie je vaak dat de hoogste twee chakra’s wijd open staan: ze kunnen daardoor veel inspiratie, inzicht en enthousiasme ervaren. Maar vaak zie je ook dat deze energie niet (helemaal) geaard is, wat zich uit in zweverigheid, rusteloosheid, dromerigheid of gebrek aan realiteitszin.
Nieuwetijdskinderen zijn meer gevoelsmatig dan rationeel ingesteld. Ze hebben moeite met vooropgestelde structuren en mentale kaders die weinig ruimte laten voor intuïtie, onvoorspelbaarheid en individualiteit. Eigenlijk zijn zij hier om ons te leren breken met een traditie van overmatig denken en analyseren. Nu is het zo dat alle kinderen tot op zekere hoogte gevoelswezens zijn, maar wat nieuwetijdskinderen onderscheidt is dat het voor hen lichamelijk en emotioneel onmogelijk is zich aan te passen aan een te zeer op ratio gebaseerde omgeving. Zij worden dan letterlijk ziek of vertonen ernstige gedragsstoornissen. Zij zitten als het ware met één been al zo sterk verankerd in een hartbewustzijn, dat zij niet meer terug kunnen.
Mede vanwege dit sterke intuïtieve bewustzijn en hun onvermogen zich aan te passen, kan een nieuwetijdskind overkomen als rebels, “anders” of eigenzinnig.
Feitelijk is het niet hun intentie opstandig te zijn. Zij willen gewoon zichzelf zijn. Maar als daar geen ruimte voor is, kunnen het drop-outs worden, eenlingen die aan de rand van de
maatschappij leven.
Omdat zij minder door angst en zelfbehoud worden aangedreven, zijn ze minder gevoelig voor dwang, autoriteit en discipline. Toch kunnen ze intens lijden en in
verwarring raken door het onbegrip dat ze ontmoeten. Ze kunnen zich daardoor vervreemd en eenzaam voelen en zich afvragen wat eigenlijk de zin is van
hun aanwezigheid op aarde. Als ze echter wel hun plek vinden en hun creatieve en spirituele energie tot uitdrukking brengen, zijn ze in hun ideeën origineel en inspirerend en in hun
omgang met mensen zachtmoedig, loyaal en niet-competitief. (Pamela Kribbe)
Liefde is essentieel voor een Nieuwetijdskind
Een nieuwetijdskind heeft een passie voor rechtvaardigheid, voor waarheid en voor fair play. Let er maar eens op, hoe heftig ze kunnen reageren, als iemand liegt en onwaarheid spreekt. Let op hun reactie, als iemand niet eerlijk is of vals speelt. Hoor, hoe fel ze reageren kunnen, als iemand sjoemelt met de waarheid om zelf beter voor de dag te kunnen komen: ze verdragen het gewoon niet. Deze zin voor waarheid en eerlijkheid vormt, als ik het goed waarneem, de basis voor hun uitgesproken zin voor liefde. Liefde is essentieel en onmisbaar voor een nieuwetijdskind. (Hans Stolp)
Nieuwetijdskinderen nemen geen gemakkelijke taak op zich: het zijn kinderen die niet op de materie gericht zijn, maar juist op de spirituele dimensies van het leven. En zij dragen de nieuwe spirituele energieën in hun eigen hart mee naar de aarde. Maar ze worden geboren in een samenleving die alsmaar materialistischer wordt. En dus mag een nieuwetijdskind bij dat nieuwe leven op aarde op heel wat weerstand en tegenstand rekenen…(Hans Stolp)
Problemen die nieuwetijdskinderen ervaren
In de opsomming van deze eigenschappen, wordt meteen ook duidelijk hoe de problemen eruit zien waarmee nieuwetijdskinderen te maken (kunnen) krijgen. Het grootste probleem dat zij ontmoeten is dat hun energie niet goed wordt herkend en begrepen door de omgeving, waardoor zij zichzelf onvoldoende tot uitdrukking kunnen brengen. Als hier de communicatie hapert, als er een wezenlijk misverstaan is van hun energie, kunnen er verschillende “gedragsstoornissen” ontstaan.
Kinderen kunnen opstandig, driftig en moeilijk handelbaar worden. Ze voelen zich niet gezien en gehoord en willen eigenlijk “nee” zeggen, maar weten niet precies hoe. Het ontbreekt hen nog aan expressievaardigheden. Wat er gebeurt na verloop van tijd is dat zij zelf ook niet meer snappen wat hen precies beweegt. Als hun innerlijk leven niet gespiegeld wordt door een omgeving die het benoemt en helpt tot manifestatie te brengen, raken kinderen in zichzelf opgesloten met hun “anders zijn”. Ze kunnen dan moeilijk, irrationeel of onhandelbaar lijken, en het vergt veel aandacht en inzicht om te begrijpen wat er in deze kinderen omgaat, want vaak weten ze het zelf ook niet meer.
Het kan ook zijn dat kinderen die zich emotioneel niet welkom voelen, zich terugtrekken en afsluiten voor de omgeving. Ze reageren zich niet af in druk of opstandig gedrag. Ze zitten in hun binnenwereldje en zijn moeilijk bereikbaar voor de ouders of andere personen. Er zit vaak een intense gevoeligheid in deze kinderen, die, tesamen met het onbegrip dat zij ervaren voor hun manier van zijn, uitmondt in een “dichtklappen van het gevoel”. Deze reactie wordt wel met de term autisme (of autisme-gerelateerde stoornis) aangeduid. Het is een paradox dat autistische kinderen niet-empathisch worden genoemd (d.i. niet in staat tot het zich inleven in anderen). Ze zijn zonder uitzondering zeer gevoelig. Je zou kunnen zeggen dat zij zodanig moeite hebben met het vasthouden van de grenzen van hun eigen ik, dat zij het zich niet kunnen permitteren met hun bewustzijn invoelend uit te reiken naar een ander. Zij hebben het gevoel dat hun wereld dan zal instorten, alsof alles in een chaos zal verzanden en zij zichzelf niet meer terug kunnen vinden. Aan het niet-empathische gedrag van een autistisch kind ligt juist een enorm grote gevoeligheid ten grondslag en dus juist een zeer grote ontvankelijkheid voor andermans energie. Het is in reactie hierop dat een autistisch kind zich meent te moeten beschermen en zich gevoelsmatig afsluit. Het niet-empathische gedrag dat je ziet bij een autistisch kind is dus een overlevingsmechanisme en geen wezenlijke eigenschap van de inwonende ziel.
Zowel kinderen die een extraverte “oplossing” zoeken voor hun innerlijke problemen (opstandigheid, onrust, concentratiestoornissen) als kinderen die een introverte oplossing kiezen (zich opsluiten in hun binnenwereld) hebben een aantal kenmerken gemeen:
- – Ze voelen zich niet welkom, niet echt gewaardeerd om wie ze zijn.
- – Ze zijn niet goed geaard. Dit kun je letterlijk waarnemen doordat je ziet dat hun aura aan de onderzijde niet helemaal tot aan de grond reikt. Wat het concreet betekent is dat zij geen rustpunt in zichzelf hebben, een anker als het ware, van waaruit zij helder kunnen voelen waar ze staan. Ze weten niet hoe het voelt om rustig en ontspannen “bij zichzelf” te zijn.
- – Ze kunnen lichamelijke klachten gaan vertonen of erg gevoelig reageren op bepaalde voedingsmiddelen of andere stoffen.
- – Als ze tiener worden, kan het moeilijk blijken om een goede aansluiting te vinden met de samenleving (bijvoorbeeld het vinden van een geschikte opleiding of baan).
Hieronder willen wij iets zeggen over de wijze waarop je deze kinderen en tieners zou kunnen begeleiden en helpen om vastere voet onder de grond te krijgen. Maar eerst wil ik benadrukken dat het belangrijk is niet in termen van schuld te denken als we hier praten over de oorzaken van de problemen die nieuwetijdskinderen ervaren. De ouders van deze kinderen doen vaak hun uiterste best om hen goed op te vangen en voor hen te zorgen. Een aantal ouders is zich zeer bewust van de bijzondere kwaliteiten van hun kind en raakt zelf steeds dieper intuïtief afgestemd op wie zij zijn. Door hun openheid, vindt er een enorm leerproces plaats en het zijn deze ouders die, in samenwerking met hun kinderen, maatschappelijk de weg zullen banen voor nieuwe manieren van omgaan met kinderen.
De soms pijnlijke confrontatie die de nieuwetijdskinderen aangaan met de aardse werkelijkheid is bewust gekozen. Zij komen iets nieuws brengen en in hun hart weten ze dat. Dit plaatst hun moeilijkheden in een ander perspectief. Op zieleniveau nemen zij verantwoordelijkheid voor wat zij tegenkomen in hun leven, zij aanvaarden de obstakels. De maatschappij is niet “tegen hen”, maar de maatschappij slaapt in veel opzichten. Het is de slaap der gewoonte en de komst van de nieuwetijdskinderen vormt een ‘wake-up call’. De oudere generatie lichtwerkers hebben dezelfde dilemma’s ervaren als deze kinderen, met het verschil dat in deze tijd de dingen in een stroomversnelling raken. De nieuwe kinderen zijn zowel de oorzaak als het gevolg van deze versnelling.(Pamela Kribbe)
Nieuwetijdskinderen van de Nieuwe Wereld
Veel mensen zeggen dat deze kinderen speciaal zijn; ik verkies te zeggen dat alle kinderen speciaal zijn, maar dat deze verschillend zijn. Het meest opvallende is, dat deze kinderen zich herinneren wie ze zijn; ze herinneren zich andere levens en dikwijls waar ze vandaan komen. Ze weten dat ze een doel hier op deze planeet hebben.
Daar deze “Kinderen van de Nieuwe Aarde” niet geboren werden met de zogenaamde sluier die niet-nieuwetijdskinderen hebben, kunnen ze dikwijls de kleuren rond levende dingen zien, alsook levensvormen die de rest van ons niet kunnen zien. In de ogen kijkend van een nieuwetijdskind, is het alsof men een wijze oude ziel ziet. Inderdaad, veel van hen zijn oude zielen op deze planeet, maar er zijn ook sommige nieuwetijdskinderen die hier voor de eerste keer zijn. Ze komen met specialiteiten; wijsheid die naar voren komt op de gepaste tijd. Deze kinderen komen als “systeem krakers”. Dat is hoe ze zijn bedoeld en daardoor passen ze niet altijd in vastgestelde systemen, dat is de reden waarom velen van hen gewoonweg weigeren om mee te doen. Traditionele linker hersenhelft gerichte onderwijsinstituten voldoen niet aan hun behoeften. Daar zij dikwijls een groter geheel zien, ze zien meer in een creatieve aanpak om problemen op te lossen, ze weigeren in de rij te staan, en wensen niet op een papagaaien manier hun leraren na te bootsen. Omdat een nieuwetijdskind zich herinnert wie hij/zij is, hebben ze niet dezelfde zelfbewustzijn waarden die andere hebben. Ouders en leraren kunnen hen niet schuldig doen voelen of hen manipuleren. Ze kijken er dwars doorheen en roepen de volwassenen op appèl. Daarom kunnen ze eenvoudigweg niet opgevoed worden zoals hun ouders vroeger. Dit kan leiden tot veel frustratie aan beide kanten. Het is daarom sterk aan te raden deze kinderen altijd met het respect dat hun toekomt te behandelen. Het is belangrijk om ons te herinneren dat ze nog altijd mensenkinderen zijn, en daarom nog leiding nodig hebben en leeftijdsgebonden beperkingen hebben. Zelfs dan moeten ze aangesproken en behandeld worden met respect en waardigheid. Een nieuwetijdskind keuzes aanbieden, indien ze aanwezig zijn, is een zekere manier om hun medewerking te verkrijgen. Ze willen erkend, gehoord, en in het nemen van beslissingen gekend worden. Verklaar hen (zonder neerbuigend te zijn) hoe je je voelt en wat je van hen wilt en waarom. Behandel ze niet als kinderen.
Over het opvoeden van een Nieuwetijdskind
Wij moeten nog leren accepteren dat kinderen en Volwassenen van onze tijd anders in elkaar zitten.